Została wręcz siłą zaciągnięta do jakiegoś pomieszczenia, z tabliczki na drzwiach wynikało, że to gabinet dyrektora. A samego dyrektora w środku brak. W sumie bardziej zdziwiłoby ją gdyby ktoś rzeczywiście był w pokoju. W rękach cały czas trzymała papiery, a mleko jakimś cudem udało jej się wrzucić do plecaka, teraz otwartego i zwisającego na jej jednym ramieniu. Oparła się o biurko dyrka i westchnęła.
- Podobno chciałaś mi coś powiedzieć, jeszcze w łazience - przypomniała sobie, porządkując dokumenty i wsadzając je do plecaka.

Zamknęła za nimi drzwi. Pierwsze, co zrobiła, to usiadła na wygodnym krześle biurowym i zakręciła się na nim. Następnie, uśmiechając się bezmyślnie, zaczęła przeszukiwać szuflady i przeglądać szafki w biurku, mając nadzieję, że znajdzie coś ciekawego.
- Sprawdź tamten komputer - rzuciła do Maddie.
Przyglądała jej się przez chwilę. Dziewczyna była naprawdę bardzo urocza. Miała delikatną, ciekawą urodę i piękne, zielone oczy. Michelle potrząsnęła głową. To nie czas na zaloty.
- Wiesz, co... - zawahała się. - Mogę ci ufać, prawda? - zapytała dla pewności, ale tak naprawdę miała wrażenie, że intuicja jej nie myli.
- Widzisz, chyba wiem, kim jest Epej. I nie spodoba ci się to. - Popatrzyła jej w te śliczne, zielone ślepia. - Marley. Ten chłopak, który tak źle zareagował na te napisy i... krew, że schował się w toalecie. - Odetchnęła głęboko. - Chwalił się kiedyś swoim imieniem w grze, a, jak pewnie zauważyłaś, nie jest zbyt popularne.
Popatrzyła na dziewczynę badawczo.
- Twoja kolej. Co było w tych papierach?

Skinęła głową bez słowa i usiadła przy kompie. Wcisnęła włącznik i zaczekała na reakcję.  (Xaaaan, mamusiu)
W międzyczasie postanowiła porozmawiać z dziewczyną.
- Jasne, że mi możesz zaufać. - uśmiechnęła się przyjaźnie. Słuchała że skupieniem co Michelle ma do powiedzenia.
- Uhm, więc myślisz, że ta sytuacja ma jakieś powiązanie z nim? - westchnęła. - To wszystko jest jakieś chore.
Na wzmiankę o aktach spojrzała na plecak. Już zdążyła je schować.
- Nic ciekawego, chyba jakieś akta. - odpowiedziała jej wymijająco. Może i ufała jej, ale nie aż na tyle, żeby dzielić się tak 'osobistymi' informacjami.

**

Nagle jej tablet zaczął wibrować i wszędzie dało się słyszeć ten upierdliwy szkolny dzwonek. Wyjęła więc go, a po zobaczeniu wielkiego napisu na ekranie schowała go z powrotem do plecaka.
- Chyba pora się zbierać - rzuciła do dziewczyny i wyszła z gabinetu.

z/t aula

Wyszła za dziewczyną, kierując się do auli.

[z/t]

Dość długo szukała drzwi, w końcu weszła. Na pierwszy rzut oka nic szczególnego. Zaczęła grzebać w szafkach i szufladach. Znalazła szkatułkę. W podobnych rzeczach znajdowały się akta. Pomyślała i przyglądnęła się zagadce, lecz nie udało jej się jej rozgryźć, postanowiła poczekać na Sofię.

Wkroczyła tuż za nią, rozglądając się. Przytulnie... Zapewne by było, gdyby nie sytuacja.
- Wie da? - zapytała, podchodząc do niej.

Szkatułka. W środku na 99% są akta, ponieważ wcześniej chodziłam trochę po szkole i znalazłam podobne, w nich były właśnie te akta, które miałam. Jest jednak problem, za każdym razem trzeba rozwiązać zagadkę. Pokazała palcem na napis. Gdy wpisze się hasło na tej klawiaturze to otworzy się cała szkatułka i będziemy mogły zobaczyć jej zawartość.Dość zwięźle, ale miała nadzieję, że zrozumiale wytłumaczyła wszystko Sofii. Masz jakiś pomysł?

Spojrzała na zagadkę. Podumała nieco...
- Podobną ilość, co dwadzieścia cztery, człowiek ma chromosomy. Bywają podwojone, a odpowiedni układ definiuje płeć. Spróbuj to hasło. - zerknęła na dziewczynę.

Zaimponowała jej szybkością swojej odpowiedzi, a ta wydawała się dość logiczna. Bez zbędnych pytań wystukała "Chromosom" na klawiaturce.

Przechyliła nieco głowę, zaciekawiona.
- I co? - podpytała. Sama zwątpiła w tę odpowiedź.

Chyba nie to, nie wiem... Odpowiedziała niepewnie. Pokazała Sofii ekran z napisem dla potwierdzenia i schowała szkatułkę do plecaka. Niestety, musimy iść na aulę. Powiedziała odpowiedzialnie i udała się do wyjścia.

z/t aula

Powoli kiwnęła głową, zaczynając się zastanawiać, co jeszcze to mogłoby być. Dwudziesty czwarty samotny, dwudziesty podwójny... Trójka zabija? O co tu chodziło?
Podążyła za nią, chociaż niechętnie. A jak znowu trzeba będzie wybierać..? To jej się nie widziało.

[z/t] aula

Wpadła tutaj nagle, nie widząc nikogo w pobliżu odetchnęła z ulgą. Bałą się strasznie. Zerknęła na drzwi, czy one otwierają się na zewnątrz, czy do wewnątrz?
Jeżeli do wewnątrz, to przesunęła szafkę pod drzwi, alby je przyblokować.
Następnie podeszła do biurka dyrektora i spróbowała otworzyć wszystkie szuflady, szukając dokumentów na temat tej szkoły. Przy okazji zerknęła na blat, czy jets tutaj telefon.

Drzwi uchyliły się, a następnie zostały gniewnie zatrzaśnięte. Intruz już po chwili przypadł do przeszukującej biurko dziewczyny i zacisnął ręce na jej szyi. Próbowała się ratować i odepchnąć napastnika, jednak ten puścił dopiero, gdy całkowicie znieruchomiała.
Zostawiając martwe ciało na podłodze gabinetu, wyszedł spokojnym krokiem, nucąc sobie melodię.